Vandaag was de Joodse gemeenschap boos

Vandaag kwam Claude Marinower zijn beklag doen in het praatprogramma Phara, over een item in "het gesproken dagblad", een satirische rubriek in het human interest programma "Man bijt hond".

Het is jammer dat Claude Marinower blijkbaar de essentie van humor niet begrijpt. In het filmpje waar de draak werd gestoken met de regelmatige verontwaardiging van de Joodse gemeenschap, lijkt me geen gevaar voor normenvervaging te schuilen. In tegendeel, het heeft zelfs iets heel bevrijdend.
Zelfs al zou auteur Stijn Meuris de lichtgevoeligheid van de Joodse gemeenschap aan de kaak willen stellen, dan heeft hij dat naar mijn indruk met een treffend bewustzijn, stijl en subtiliteit weten neerzetten.

Satire, overdrijving en stereotiepen zijn stijlfiguren van humor. Het heeft temaken met goed vakmanschap: En dat hebben ze bij Man bijt Hond. Ze hebben humor die mensen in hun waarde laat en een ode brengt aan menslievendheid zowaar uitgevonden in België. Jammer dat dat niet zo gezien wordt door sommigen. Volgens mij is de kans op normenvervaging miniem. Groter is de kans dat de heer Marinower het beeld schetst dat Joden geen humor hebben, wat uiteraard ook het geval niet is.